گاهی مینشینم با خودم فکر میکنم، خوشبخت های ذهنم را میگذارم یک طرف، بدبخت ها را هم یک طرف
مثلا میگویم، زنعمو و زنداداش و آبجی خوشبختند.
چون پولدارند، اعتماد بنفسشان بالاست، زیبا هستند، شوهر های پولدار دارند، شغل دارند
خب راست میگم، گاهی فکر میکنم کسی که توی بهترین نقطه تهران زندگی میکند و پولدار و زیباست و شوهرش هم درجه اجتماعی و شغلی بابایی دارد و کلا باکلاس است خب خوشبخت است دیگر و حتما خدا هم کلی دوستش دارد و راستی مگر این آدمها هم دیگر آرزو دارند؟؟؟؟
.
امشب برادر شوهر مهمون داشت، خلاصه کیک درست کرد و اومد پایین گذاشت داخل فر من، منم گییییج نکردم زمانو کمتر بزارم، گذاشتم رو چهل دقیقه بعدم خودم رفتم بالا ب جاری کمک کنم، اونم موند پایین، بعد از یک ساعت اومد بالا دیدم ته کیک جزغاله شده بود، بنده خدا،،، چیزی هم نگفت،
تو دلم گفتم وای تقصیر گیج بازی من شد، هیچی دیگ بدو بدو اومدم پایین تو زمان باقیمونده یه کیک درست کردم بردم براش، گناه داشت،، تقصیر من بود هر چند ک اونا هیچی نگفتن
ولی الحق کیکم عالی شدا.عالی
++
همیشه تو ژله چند لایه باید دقت کرد ک لایه پایینی مایه ش سفت باشه بخصوص اگه لایه میانی قطور و سنگین باشد، نه مث ژله امشب که تا یه پخ ش میکردی یه ساعت ب خودش میلرزید.
+++
امروز پسر جاری با باباش اومد پایین باز دوباره پی پی کرد ب خودش.
منم نفهمیدم دقیقا کجا نشسته بوده ،، هرچند حس میکنم نشت نکرده بود بیرون
بازم خوبه نفهمیدم کجا بوده وگرنه سه ساعت میخواستم همونجا رو بشورم.
بخوابم ک دیگ چشمام داره میدرده
شبخیر بانوو
ینی به اندازه ژست گرفتن برای یک عکس دونفره کنار بساط شب یلدد با همسر هم ذهنم باز نیست.
خشک وای میستیم کنار هم،،، خیلی ایده بدهم، دستم را میندازم گردنش یا به اون میگم دستت رو بنداز گردنم.
ایده های عکاسی رو معمولا همسر میده.
امروز رفتم دکتر . محلول ها شدند ۲۱۰، ویزیت هم ۳۰.مجموعا ۲۴۰. ببینم این زلف پریشان میشود آخر یا نه
امروز مادر شوهر آمد اینجا
فارغ از اینکه توی خانه چیزی برای پذیرایی نبود و خجالت کشیدم، متوجه شدم سواد جدول ضربم هم نم کشیده.
داشت میگفت از اول فروردین تا حالا هر ماه باید ۹ تومن اضافه میداده رو قسط وامش.منم در یک حرکت ریاضی دانی حساب کردم و گفتم خب ۹ ۹ تا ۳۶ تا ینی ۳۶۰ بدهکاری. اونم چیزی نگفت ، بعدش خودم یه حساب کردم دیدم ۹ ۹ تا میشود ۸۱ نمیدونم. حس میکنم از این یه مورد تو زندگیم زیاد استفاده نکرده بودم
بیشتر محاسباتم حدودای سه هفتا و ۴ ۴ تا بود
هیچی ماست مالیش کردم.
فوق لیسانس هم دارم مثلا
.
نمیدانم چرا هی ک تلاش میکنم همه چیز خوب پیش برود .هی گند میخورد.
+
NEVER MIND.
راستش دلم میخواست عاشق بودم
یا معشوق
دلم میخواست در هیاهوی نوجوانی و جوانی طعم عشق را زیر زبانم مزه مزه میکردم
یکبار کسی برایم شعر میگفت و یا حتی شاخه گلی. و من قلبم. به شدت می کوبید.
اما
آن روزها.
کسی دوستم نداشت
+
آدم تو بلاگفا خونه داشته باشه بهتر از اینستاگرامه،، اینجا انگار هر کسی توی یه شهری ساکنه راه خونه ها از هم جداست. دنجه
اونجا مثل خونه های آپارتمانیهمه تو دل هم اند.
.
لعنت ب اون دنیایی ک توش من خودمو دوست ندارم.
لاغریم آزارم میده
توی آینه ک نگاه میکنم نمیتونم قربون صدقه صورت کشیدم برم.
دوسندارم پیش دیگران روسریمو درارم چون میترسم بازم ینفر کم پشت بودن موهامو بروم بیاره.
لعنت ب دنیایی ک توش من از همه پایین ترم
از همه کمترم
از همه زشت ترم
از همه نچسب ترم
لعنت ب دنیایی ک توش فقط یی ک خوشگلن خوشبختن
فقط زن هایی پولدار خوشبختن
فقط زن هایی ک میتونن رانندگی کنن خوشبختن
فقط زن هایی ک شوهرای پولدار و باکلاس دارن خوشبختن
زن هایی ک خونواده های گرم و صمیمی دارن خوشبختن
اونایی ک موقعیت اجتماعی دارن خوشبختن.
لعنت ب دنیایی ک یه زن لاغر با صورت کشیده و موهای سفید و کم پشت، خوشبخت نیست
زنی ک هیچ کجا احساس آرامش نداره
زنی ک با وجودی ک همه هستن ولی تنهاست
زنی ک هرگز خودش رو دوست نداشته
درباره این سایت